Rond de Kerstdagen…

Lieve mensen,

Stil worden we…
van alle gebaren,
van gevers die Dave helpen sparen,
van woorden vol bemoediging en troost,
van onbekenden die met ons meeleven,
die we soms een stukje herkenning in hun verdriet mochten geven,
onszelf daar helemaal niet zo van bewust.

Wat mooi om in deze dagen rond Kerst te mogen beseffen en te ervaren,
dat wij ook dit jaar weer omringd werden door lieve mensen.
Jullie overladen ons ook nu weer met hartelijke wensen.

Zo tegen het einde van het jaar gaan onze gedachten ook even terug.
Vorig jaar rond deze tijd,
voerden we als gezin een vreselijke strijd.
Dave was opgenomen in de kliniek om aan zijn eetstoornis te werken,
wij waren thuis, vol schuldgevoelens en verdriet,
en wilden hem dat niet laten merken.
Helaas kwam hij zonder resultaten na 5 maanden weer thuis.
Wij waren ten einde raad,
maar God bracht ons toen de dolfijn ondersteunde therapie op ons pad,
en voegde het woord bij de daad.
We zijn zeer zeker niet voor niets op Curaçao geweest,
een ieder die Dave kent zal dat merken.
Hij is niet meer teruggetrokken, stil en alleen maar negatief,
hij mocht ontdekken “ik heb het leven toch lief”
en daarom zijn er weer momenten van een lach en een initiatief.
De eetstoornis heeft helaas nog veel invloed op Dave zijn functioneren,
vooral voor Emiel is dat heel belastend,
in hoe wij hiermee om moeten gaan, blijven we steeds leren.

Het nieuwe jaar zien we echter hoopvol tegemoet.
Omdat we mogen weten een verrassende God te hebben die ons voorgaat!

Wij wensen je veel geloof, hoop & liefde toe tijdens de Kerstdagen en in het Nieuwe Jaar!

Met een warme groet,
Joke en de mannen