Lieve lezer,
Wat een verdriet, wat is dit moeilijk!
Dave is opgenomen in de kliniek maar heeft het zo ontzettend moeilijk en zwaar….
Het missen van zijn ouders en broers, zijn thuis en ritme, het aanpassen aan 7 andere tieners, verschillende leiding en therapeuten, andere kamer, ander dagprogramma en nieuwe therapieën, is veel, heel veel voor hem. Misschien wel teveel?
Maandag hebben wij hem huilend achtergelaten en wij huilden in de auto met hem mee. Dinsdag zijn we op bezoek geweest maar hij had zijn koffer al gepakt en wilde mee naar huis. Opnieuw een tranendal. Wat moet je hard zijn als ouder om je kind zo in paniek en huilend achter te laten. Het kan niet anders, we hebben geen keus. Maar dat het zeer doet, heel erg zeer, kun je misschien een beetje voorstellen.
Vandaag ontving ik weer verdrietige whatsapp berichtjes van Dave. Of ik hem kwam halen…
We proberen door te zetten, sterk te zijn en te blijven, maar het is o zo moeilijk. Je hart doet er letterlijk en figuurlijk pijn van.
Dankjewel voor de kaartjes die al gestuurd zijn naar hem en ons. Omdat Dave het zo moeilijk heeft wil ik vragen om vooral luchtige kaartjes te sturen want van elke kaart gaat hij momenteel huilen.
We hopen dat hij doorzet en volhoudt maar dat zal nog heel wat strijd en tranen kosten….
We zullen jullie af en toe op de hoogte proberen te houden maar het is ontzettend moeilijk om te schrijven over zoveel verdriet.
Met een lieve groet,
Joke
Hart verscheurend om dit te lezen,hoe moeilijk jullie het allemaal hebben ik wens jullie oprecht heel veel sterkte en kracht en hoop dat dave snel een plekje veroverd in de kliniek en de hulp die hem geboden wordt aanvaard
Ik leef enorm met jullie mee
Lieve groeten
Kelly
heel veel sterkte brand een kaarsje voor jullie en pook vpoor jullie kanjer dave
Lieve allemaal,
Wat een verhaal! We hopen dat jullie de kracht vinden om hier met elkaar doorheen te komen en dat Dave na verloop van tijd zijn plekje weet te vinden.
Veel sterkte en we denken aan jullie.
Liefs,
Marco, Mariola,
Brian, Mandy en Kaylee
Pff wat een pijn doet het al bij ons zeg om dit te lezen en wat moet het dan voor jullie zijn….wij hebben geen woorden meer……we denken in onze gebeden en gedachten aan jullie. Jullie zijn heel sterk en ontzettende kanjers…
Heel veel liefs Edward en Mariska
Lieve allemaal
Wat is dit een verdrietige gebeurtenis Ikhoop dat Dave doorzet om daar te blijven
Hoe hartverscheurend het ook is Ik wens jullie veel kracht en sterkte om dit te dragen
Iedere dag vraag ik aan God om dit voor jullie draagelijk te maken
Veel liefs Marrie Groenewoud