Hoge bergen,diepe dalen

Beste lezer,

Afgelopen weekend hebben we allemaal enorm genoten. Dave heeft voor het eerst gelogeerd op de boerderij van Wout & Tineke in Staphorst. Hij heeft koeien gemolken, kalfjes gevoerd, eitjes geraapt enzovoort. Het was voor ons de eerste keer sinds hij ziek is, dat Dave zo ver van huis was. Eerlijk gezegd was ik de eerste nacht wel een keer of tien wakker en vroeg ik mijzelf af of het wel goed met hem zou gaan daar.
Maar toen hij zaterdagmorgen whappte dat hij het “heel leuk” had, was ik gerustgesteld en opgelucht. Wij hebben genoten van onze “vrijheid”. Pas toen merkte ik dat Dave toch echt de hele dag invloed heeft op mijn/ons doen en laten. Dit weekend konden we gewoon doen waar wij zelf zin in hadden zonder op de klok te hoeven kijken, rekening te hoeven houden met zijn vermoeidheid en belastbaarheid enz.  Ook Emiel genoot. Even geen “strijd” met zijn broer, meer aandacht van ons en ook nog een leuke dag in de stand van de dierenwinkel tijdens een hondenwedstrijd. Donald is overladen met aandacht, mocht met ons uit eten en is bijna plat geknuffeld.
Wij konden zo genieten omdat we Dave in goede handen wisten en hij ervan genoot. Hij en wij werden ontzettend hartelijk verwelkomd op de boerderij en zijn dan ook heel blij met zulke lieve mensen die hun hart, huis en bedrijf voor hem en ons openstellen!
Een leuke bijkomstigheid is het feit dat Dave, nu hij uit logeren ging, eindelijk na 3 jaar geleerd heeft zichzelf te prikken met groeihormonen. Nu is hij dus niet meer ’s avonds van ons afhankelijk. Een overwinning voor hemzelf en een stapje vooruit in zijn zelfstandigheid.
Na 2 nachten kwam Dave moe maar heel voldaan weer thuis.

Maandag is altijd een moeilijke dag want dan moet Dave ’s morgens naar school. Ondanks dat hij er al een jaar of 3 op zit, blijft hij zich er niet “thuis” voelen en gaat hij dus met tegenzin. Zo ook deze maandag. Met in mijn achterhoofd het ongewone weekend en de vermoeidheid die dat toch met zich meebrengt, denk ik ook nu “die bui waait wel weer over”. Maar dat liep anders.
’s Middags brak Dave uit in huilen, zo erg had ik het in tijden niet meegemaakt. Verdriet, verdriet en nog veel meer verdriet om alles kwam naar buiten stromen. Meer dan er voor hem zijn, naast hem staan, hem troosten en bevestigen in zijn verdriet, kon ik niet doen. Maar wat vond ik dat verdrietig en moeilijk. Ik moest met Emiel naar een andere afspraak die ook belangrijk was, dus na 3 kwartier huilen ging de tijd dringen voor mij. Maar Dave zijn tranen waren niet op. In nood probeerde ik nog een andere chauffeur voor Emiel te regelen maar dit lukte niet. Ik moest dus echt weg. Terwijl ik aan het bellen was vluchtte Dave met zijn fiets het huis uit…. Waarheen? Geen idee. Een nieuwe zorg erbij, want nog steeds in tranen reed hij als een blinde de weg op…als er maar niets gebeurt!
Ik haalde Emiel op van school en bracht hem naar zijn afspraak. Ondertussen bad ik dat Dave niets zou overkomen en veilig terecht zou komen. Even later belde Eric, Dave was naar hem toe gefietst om daar verder te huilen. Gelukkig, hij is terecht en in goede handen. De doorstane emoties hadden de rest van de dag(en) invloed op ons allemaal.

Dit zijn zomaar 2 voorbeelden hoe het leven soms loopt. Het contrast is vaak groot en het telkens aanpassen aan de situatie vraagt veel energie. De ene dag sta ik op een berg en voel ik mij zo gelukkig omdat ik Dave met een blij gezicht op de boerderij zie lopen. De andere dag zit ik in een diep dal omdat het verdriet en verlies dat Dave moet dragen soms gewoon te groot, te veel is om te dragen voor puber.

Ineens schieten mij de woorden van het liedje “op bergen en in dalen, ja overal is God” te binnen. Dat te geloven en te blijven ervaren hebben we hard nodig!

Lieve groet,
Joke

Een gedachte over “Hoge bergen,diepe dalen”

  1. beste joke
    Wat een mooie tekst is om in dit soort situaties vast te houden is Jesaja 40 vers 27 tot31!

    Gods zegen en een goed weekend toegewenst!

Laat een reactie achter op rita Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.