Boek

hoe_gewoon_bijzonder_werd Hoe gewoon bijzonder werd heb ik geschreven naar aanleiding van de diagnose die onze oudste zoon Dave kreeg: een hersentumor die alleen bestreden kan worden met bestralingen maar die verder niet te behandelen is. Met dit boek wil ik enerzijds de lezer een kijkje geven in ons gezin, hoe wij ons leven vormgeven met deze diagnose en alles wat daarbij komt kijken. Anderzijds wil ik doorgeven hoe wij ervaren dat we het in dit leven niet alleen hoeven te doen. God wil ons nabij zijn, juist als het leven moeilijk wordt. Hij is er voor ons, Hij wil er ook voor jou zijn!

 

Het boek
In Hoe gewoon bijzonder werd beschrijf ik onze ervaringen na de diagnose kanker. Wanneer je kind kanker krijgt verandert alles. Niet alleen voor het kind, ook voor het hele gezin en de omgeving. Alles draait om het zieke kind. Hoe overleef je deze hectische periode? Welke hulp heb je nodig en wie kan deze geven? Waar haal je de moed, kracht en hoop vandaan wanneer er, medisch gezien, geen uitzicht op herstel is? Wie kan en wil God voor je zijn in moeilijke tijden? In dit boek beschrijf ik de werkelijkheid met een lach en heel wat tranen. Het boek is een aanrader voor gezinnen in vergelijkbare situaties, voor mensen in hun omgeving en hulpverleners. Met praktische tips en een nuttige adressenlijst.

Bestellen
Je kunt mijn boek bestellen bij uitgeverij Boekencentrum. Door te klikken op de tekst “mijn boek bestellen” in voorgaande zin, wordt u direct doorgeschakeld naar het Boekencentrum. Het boek is ook verkrijgbaar als e-book.

Reageren
Wil je een reactie achterlaten na het lezen van het boek? Dan kan dat hieronder.

8 gedachten over “Boek”

  1. Een aangrijpend en indrukwekkend verhaal. Als vriendin heb ik de ziekte van Dave en gezin van dichtbij ervaren, maar nooit ben je er zo dichtbij betrokken als het gezin zelf! Dit boek laat je delen in deze werkelijkheid. Ondanks de angst, twijfel en onzekerheid die de diagnose kanker met zich meebrengt, getuigt dit boek ook van de kracht en het vertrouwen in onze Hemelse God en Vader!

  2. Dit boek laat je meebeleven wat er in een gezin gebeurd als de diagnose ‘hersentumor’ wordt gesteld bij een van de kinderen. Joke weet dit op zo’n ontroerende en meeslepende manier te beschrijven dat je het in één ruk uitleest. Waardevol en herkenbaar voor andere gezinnen die dit overkomt en professionals krijgen op deze manier ‘een blik achter de schermen’. Omdat Joke altijd gericht is op het vinden van oplossingen is het ook een optimistisch boek, vol hoop, moed en daadkracht, waarbij ze zich enorm gesteund weet door haar geloof in God.

  3. Wanneer een kind de diagnose “kanker” krijgt verandert alles. Als lezer kun je “zien” en voelen hoe het leven vanaf dat moment is. Transparant en met alle emoties die in een mens kunnen rondrazen. Maar vooral met de aller, aller diepste emotie die je als ouder kunt hebben; ‘de angst om je kind kwijt te raken’. Afgewisseld met; hup de schouders eronder en genieten van de kleine dingen van het leven, troost vinden in het geloof en dealen met de blijvende, onherstelbare, schade die het kind heeft opgelopen en waar het gezin maar vooral het kind, mee moet leren leven. Een mooi, persoonlijk, verhaal opgeschreven in de puurste vorm. Mooi en eerlijk.

  4. Joke vertelt in dit indrukwekkende boek over de donkere tunnel waarin haar zoon Dave en haar gezin belanden na de diagnose hersentumor. In het volle besef dat niets meer gewoon zal zijn en niet wetend waar ze zullen uitkomen schrijft ze over emoties, verdriet, zorg en pijn, over vervlogen dromen en een onbekende toekomst. Tegelijk is haar verhaal doordrenkt van liefde, hoop en geloof waarin de toekomst een gouden rand krijgt door het vertrouwen dat er Iemand is die steunt en verlicht.

  5. Hallo Joke,

    Ik had het boek in een ruk uit; mooi opgeschreven en verwoord (ik had alleen gehoopt dat het dikker zou zijn, ben namelijk gek op lezen). Ik ben bijzonder onder de indruk door de manier waarop jij en jouw familie de hand van God ervaren in deze bizarre moeilijke tijd. Een echte eye-opener! Bedankt voor een kijkje in jouw leven. Veel sterkte verder met alle dingen die nog op jullie pad komen; we leven met jullie mee! (het boek is nu bij tante Tini)
    Groetjes Louise

  6. Hallo Joke ,wat ontzettend goed dat je dit boekje geschreven hebt.Ik hoop dat je voor veel mensen een steun zal zijn.Ik ga het boekje zeker bestellen.Bij mijn man is in 2004 een hersentumor geconstateerd.Nu is het ook redelijk stabiel.Maar is erg heftig geweest allemaal en wat je al in het filmpje zegt de toekomst is heel onzeker.Ik probeer op mijn blog het hebben van een partner met NAH bespreekbaar te maken.Ik kan me voorstellen dat je heel veel reactie’s krijgt nu van mensen met de zelfde situatie mocht je het toch de tijd en de zin hebben het te lezen heb ik de site bij gevoegd.Wat ik ook heel leuk vind is dat je het schrijven leuk vind …ik heb dat ook en heb er ook steun aan.Soms wachten mensen gewoon dat ik weer een stukje geschreven heb en wist eigenlijk niet dat ik het in me had.Ik wens jullie gezin heel veel sterkte toe en ga je blog nu volgen hoor.hartelijke gr Jopie van den Burg

  7. Hoi Joke, Eric, Dave, Emiel en Donald,
    Het is al weer even geleden dat het boek gepresenteerd werd en ik hierbij aanwezig mocht zijn. Fijn om met jullie als gezin kennis te maken en genoten van de lekkere chocolaatjes, taartjes, drinken maar vooral jullie verhaal en de zandtekenaar. Een geweldige middag waarin de blijdschap en verdriet mij raakte. Ik dacht thuis, ik lees alvast een stukje uit het boek, maar kon niet meer stoppen en met een zakdoek(en) in de hand het in ene keer uit gelezen. Hierna realiserend dat voor mij het boek uit was maar het voor jullie elke dag door gaat. Ik ben druk met mijn onderzoek bezig: Samenwerken in de zorg- en dienstverlening om kinderen met NAH optimaal te kunnen begeleiden binnen het onderwijs. Dave jij bent hierin een inspirator voor mij om hierdoor mogelijk een klein onderdeeltje van hulp te mogen zijn voor andere kinderen. Er is nog zoveel te doen voor jou en al die andere kinderen dus ik hoop dat het iets mag opleveren. Ook voor ouders zou het fijn zijn als de juiste hulpverlening makkelijker gevonden wordt. Mijn voorwoord is geschreven en Dave je staat erin vermeld en als jij het goed vind zou ik graag de voorzijde van je boek op het voorblad plaatsen. Ik schrijf niet zo makkelijk als je moeder, haha dus het duurt nog even voordat mijn onderzoek klaar is maar…..bij deze wil ik je dus even laten weten dat ik aan jou, je ouders en broertjes denk en voor jullie bid! Sterkte en ik kreeg via facebook een heel mooi filmpje van Nick Vujicic met zijn boodschap: Geef nooit op!
    Als je het moeilijk hebt dan is het goed dit van hem te horen en te weten. En kijk maar eens, hij kan het weten en krijgt zijn inspiratie van Hem die van ons houd en altijd om ons heen is.
    Groetjes, Thil

  8. Ik zag dit boek staan in de bibliotheek van ‘s-Gravenzande. Wat een indrukwekkend verhaal!! En wat bemoedigend om te lezen dat jullie ondanks alles de kracht van Gods liefde ervaren. Het inloophuis in het Westland is inmiddels al enkele jaren realiteit (Carma)

Laat een reactie achter op Jopie van den Burg Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.