Donderdag 30 oktober, na een paar dagen therapie

Lieve lezer,

Inmiddels heeft Dave vier therapiedagen erop zitten en wordt het tijd om ook op deze site weer iets van ons te laten horen.

Elke morgen om 8.00 uur start Dave met een gesprek van een half uur met psycholoog Paul en assistent Brechje. Daarna kleedt hij zich om en mag hij naar het dok in het water. Daar staat de dolfijntrainster klaar met de bijna 4 jaar oude dolfijn Kanoa. Vervolgens gaan Dave en Paul samen met Kanoa het water in. De onderwerpen die besproken worden op de wal worden in de praktijk geoefend door Kanoa. Heeft Dave het bijv. gehad over het feit dat hij overal de controle over wil hebben omdat hij anders geen overzicht meer heeft, dan gaat Kanoa met hem zwemmen of een kunstje doen dat anders loopt dan Dave wil, zodat hij hiermee oefent. Kanoa voelt dat Dave een drain in zijn hoofd heeft en is daarom heel voorzichtig met hem. Het is ontroerend om dit te zien. Na een 20 minuten oefenen gaan ze weer een kwartiertje praten op het dok en vervolgens weer een 20 minuten in het water. De gehele watersessie duurt een uur en daarna bespreken Paul en Dave met ons wat er is besproken en geoefend. Soms krijgen wij huiswerk mee als ouders. De eerste dag bijv. werd ons geadviseerd eerst alles eens los te laten, ons niet te bemoeien met Dave (ook qua eten) en vooral te genieten. Ik vond het wel bijzonder dat dit onze eerste opdracht was….misschien herinner je mijn stukje van net voor vertrek nog…waarin het ook over loslaten ging? Wij proberen los te laten maar mogen gelukkig weten dat God ons allen vasthoudt, dat maakt het iets gemakkelijker. Alhoewel…sinds de therapie is gestart merken we dit goed aan het gedrag van Dave. Hij wil weer Emiel claimen, heeft moeite met zijn eten en is regelmatig gehumeurd. Dit komt mede door de therapie en alles wat hierbij besproken wordt en hem aan het denken zet. Hoe meer emoties hoe sterker de eetstoornis bijvoorbeeld. Vandaag kreeg Dave zelf huiswerk mee, iets wat hij niet gemakkelijk vindt omdat het toch hele persoonlijke vragen zijn die hij echt zelf moet zien te beantwoorden. Hij loopt dan wel te mokken maar uiteindelijk is het einde van de dag toch klaar.

Tussendoor hebben Eric en ik ook samen met Paul gesprekken. We concluderen ook hier dat Dave wel hele complexe aandoeningen heeft. Toch is het heel fijn om te ervaren dat er mensen om ons heen staan die dagelijks met Dave en ons meedenken en meewerken om toch ingangen te vinden die mogelijk tot verbetering leiden. Het team mensen dat hier werkt is enorm enthousiast, vriendelijk en begaand. Het voelt echt als een warm bad.

Terwijl Dave therapie heeft moeten Donald en Emiel hun huiswerk voor school maken. Dat valt niet altijd mee met deze temperaturen maar ze doen hun best.
Gisteren mochten Emiel en Donald op het dok de therapie een keer van dichtbij bekijken. Ook deden zij actief mee aan de gesprekken met Paul en Dave. Dit was confronterend maar ook heel goed. Vervolgens mochten de jongens Kanoa opdrachten geven en aaien. Morgen mogen we zelf met het hele gezin, maar zonder Dave, met Kanoa zwemmen om te ervaren wat Dave ervaart. Spannend!

Naast alle therapie en gesprekken blijft er ook tijd over om te genieten van ons prachtige appartement met uitzicht op de zee, het zwembad en het strand. Dat doen we dan ook met volle teugen. Zaterdag mogen we een dagje met de plaatselijke reddingsboot van het eiland meevaren, de CITRO. Zij gaan naar een baai in de buurt waar we een middagje hun gast mogen zijn om te zwemmen en te snorkelen. Een bijzonder uitje dat we te danken hebben aan de KNRM in Nederland.

Een zonnige groet uit een warm Curaçao,
Joke en de mannen