Donderdag 13 november, weer een paar dagen thuis

Lieve lezer,

Allereerst goed nieuws: de jaarlijkse MRI was weer onveranderd ten opzichte van vorig jaar!

We zijn inmiddels weer een paar dagen thuis en wennen langzaam aan de “kou”. Vooral Dave heeft het hier moeilijk mee. Nu pas realiseren wij ons dat hij daar bijna 3 weken geen last van koude handen heeft gehad, dus dat dat een plezierige bijkomstigheid voor hem was.

Iedereen is weer aan het werk en naar school. De jetlag viel gelukkig reuze mee. We gaan ons steeds meer beseffen wat er in de afgelopen weken is gebeurd en wat dit met Dave en ons gedaan heeft.

Voor Dave betekende deze therapie:
– Dat hij een grote eerste stap in het verwerkingsproces van zijn ziekte heeft kunnen zetten;
– Dat hij heeft geleerd dat hij zelf contact kan maken met anderen en daar Emiel niet voor nodig heeft;
– Dat hij positieve ervaringen heeft opgedaan;
– Dat hij zichzelf een stukje beter heeft leren kennen;
– Dat hij weer vertrouwen heeft gekregen in een hulpverlener;
– Dat zijn conditie verbeterd is door het dagelijks zwemmen;
– Dat hij 2 weken geen last heeft gehad van ijskoude handen vanwege zijn hypofyseprobleem;

Voor onszelf en de andere jongens betekende het:
– Even weg uit de structuur van thuis;
– Ruimte voor ontspanning en rust;
– Alle aandacht en tijd voor Dave en de therapie;
– Gesprekken met hulpverleners zodat we een luisterend oor en nieuwe handvatten voor thuis ontvingen;
– Op een positieve manier bezig zijn met elkaar als gezin;
– Voor het eerst in 6 jaar thuiskomen en je ontspannen voelen (i.p.v. 3 weken bijkomen van een vakantie en aan de slaappillen moeten).

Nu we terugkijken op deze therapieperiode concluderen we dat er aantal dingen zijn die bijdragen aan het succes van deze therapie:
– De weersomstandigheden zijn optimaal (altijd zon, goede temperatuur);
– Het hele gezin is erbij betrokken en heeft de tijd (er zijn geen andere verplichtingen dan de therapie);
– De therapie is intensief doordat hij dagelijks plaatsvindt;
– Doordat er dagelijks contact is bouw je sneller een band op dan wanneer je een behandelaar maar 1 uur in bijv. de 2 weken ziet;
– Door de dolfijnen erbij te betrekken zit er een element van ontspanning in;
– De dolfijnen ondersteunen de therapie. Dave kan bijv. moeilijk tegen veranderingen. Kanoa ging die dag bewust dingen anders doen dan Dave dacht. Dave moet dan inhaken op dit onvoorspelbare gedrag. Op Kanoa kan hij niet boos worden want dat geeft geen effect. Op mensen wordt hij wel boos en op deze manier gingen ze dit dus oefenen en bespreken.
– Door de veelzijdigheid van het team en het dagelijks bespreken van de deelnemers ontstaat er goed doordacht plan waar dagelijks op geanticipeerd wordt;

Toen Paul aan Dave vroeg wat hij deze weken had geleerd zei hij heel treffend: “Ik heb ervaren dat ik, ondanks dat ik ziek ben, toch nog kan genieten”. Een heel mooi therapieresultaat!
Alles bij elkaar is dit een periode geweest die we voor geen goud hadden willen missen. We zijn enorm blij en dankbaar dat dit op ons pad is gekomen en mogelijk is gemaakt.

Nu we weer thuis zijn zit Dave dagelijks de foto’s en het filmpje te bekijken. Hij heeft heimwee en heeft een hele grote wens……namelijk teruggaan naar de therapeut! Als we aan hem vragen waarom hij terug wil zegt hij “Omdat daar mensen zijn die mij echt begrijpen en mij kunnen helpen”. Een duidelijke boodschap. Er valt voor Dave nog veel te verwerken, te accepteren en mogelijk te ontdekken. Wij begrijpen dat hij dat graag wil doen met hulpverleners die hij nu eindelijk vertrouwt. Wij hebben inmiddels geïnformeerd of het mogelijk zou zijn om nog een therapiesessie te volgen. In 2015 zijn er nog 3 plaatsen vrij. We gaan een optie nemen maar moeten eerst bekijken hoe we het gaan financieren want er zijn gewoon hoge kosten mee gemoeid.

De therapie willen we natuurlijk, voor zover mogelijk, ook hier voortzetten. We gaan dus nu op zoek naar een geschikte psycholoog. Daarnaast start Dave binnenkort met sporten bij de fysiotherapie. Ook de jobcoach die we ingeschakeld hebben heeft de eerste contacten met de bakker gelegd en gaat een ochtendje met Dave meelopen om te kijken hoe dit gaat.

Alles bij elkaar veel positieve ervaringen en energie om draad weer op te pakken.

Met een lieve groet,
Joke