De 2e opnamemaand zit er bijna op!

Lieve lezer,

Aanstaande woensdag evalueren we de 2e opnamemaand. Dave is er heel erg gespannen voor. In het begin heeft hij moeten tekenen voor een opname van 3 maanden. Nu er 2 maanden opzitten ziet hij wel in dat hij het niet gaat redden om over een maand thuis te komen. Hij is bang dat hij wel de maximale opnametijd, dat is 6 maanden, nodig heeft en dan nog vraagt hij zich af of het wel echt gaat lukken om van de eetstoornis af te komen…. Het is echt een loodzwaar gevecht. In de kliniek lukt het hem om aan de hand van een eetlijst te eten. Thuis is het echter heel moeilijk, dan is Emiel in de buurt en spiegelt hij zich de hele dag aan hem in plaats van aan zijn eetlijst. De weekenden verlopen dan ook heel moeizaam en gespannen. We hopen van harte dat hier in de toekomst verbetering in komt!

Er was ook een lichtpuntje…afgelopen week was Dave voor het eerst sinds zijn opname, gegroeid in gewicht. Enerzijds is hij hier blij mee omdat hij naar een bepaald gewicht moet groeien wil hij worden ontslagen. Anderzijds is het ook heel tegenstrijdig want hij wil niet dik worden en dus eigenlijk ook niet groeien. Een strijd die hij dus dagelijks moet leveren en waarin nog veel stappen gezet moeten worden.

De bezoekjes aan Dave in de kliniek zijn wel gezelliger. Hij is vaste klant bij het winkeltje waar ze ijs verkopen. De verkoopster begint al te lachen als we aankomen. De ijsjes zijn er heerlijk en Dave gaat dan soms overstag om er één te kopen. Na het opeten is hij dan echter verdrietig en heeft hij spijt. Echt genieten is er dus nog niet bij.

Dit alles laat ook zijn sporen na bij ons allen. We zijn verdrietig als Dave verdrietig is, we proberen rekening te houden met hem als hij thuis is, we willen leuke dingen met hem ondernemen maar hij vindt niet veel leuk. Daarnaast hebben we allemaal zo onze eigen emoties en gedachten in dit hele proces. We zijn blij met de hulpverleners en lieve mensen om ons heen die ons door dit proces heen steunen, bemoedigen en begeleiden.

Omdat de gebeurtenissen ook zijn weerslag hebben op Emiel en zijn schoolprestaties, krijgt hij vanaf morgen een mentor die hem wekelijks thuis gaat begeleiden. Hier zijn wij erg blij mee. We hopen dat het hem gaat helpen.

Dit was even een korte blik in ons gezin. Er speelt teveel om alles onder woorden te brengen maar we proberen je een beetje op de hoogte te houden.

Lieve groet,
Joke