Lieve lezer,
We zijn inmiddels al weer 2 weken thuis en hebben het ritme van alle dag weer te pakken. Het was wel even omschakelen. Van 30 graden op het strand naar 1 graad bij thuiskomst met je winterjas aan en direct in Sinterklaas stemming komen. Maar gelukkig went dat snel.
Nu de therapie nog vers in ons geheugen zit, zijn we direct met actiepunten aan de slag gegaan. Samen met Dave hebben we een prioriteitenlijstje gemaakt. Vol goede moed hebben we de eerste dingen opgepakt, nieuwe afspraken gemaakt met een andere therapeut en andere dingen in werking gezet. We wijden er inhoudelijk niet teveel over uit want dat vindt Dave niet fijn.
En, hoewel wij enthousiast en vol energie aan de slag willen, valt het voor Dave niet mee om in dit tempo mee te komen. Nu hij weer thuis is vindt hij het toch lastig om nieuwe initiatieven op te pakken en uit te voeren. Als ouders vragen wij ons dan weer af…waar doen we goed aan?? Moeten we doorzetten? Kan hij het met zijn hersenletsel wel aan? Moeten we het loslaten en wel zien wat de gevolgen zijn? Wat wil Dave zelf? Een vraag waar hij vaak geen antwoord op kan geven en dat maakt het juist zo lastig. We blijven er dus mee bezig.
Deze week heeft Dave samen met Eric een andere scooter gekocht en zijn eerste ritjes alleen gereden. We zijn trots op hem!
Natuurlijk hebben we ook de verjaardag van Sinterklaas gevierd. Alhoewel niemand er meer in gelooft, blijft het leuk om je schoen te zetten en Sinterklaasfilms te kijken. Donald heeft voor het eerst surprises op school en de club gemaakt, hij vond het super leuk en werd enorm verwend. Zijn juf had zelfs een eiland met palmbomen voor hem gemaakt, inclusief hangmat en poppetje. Helemaal leuk!
De rapporten van Donald en Emiel waren heel mooi. Vooral Emiel is enorm vooruitgegaan. Daar zijn we allemaal heel blij mee.
De komende weken hebben we nog wat ziekenhuisafspraken, o.a. voor een EEG om te kijken of er nog epileptische activiteit in Dave zijn hersenen is te meten. We zijn benieuwd naar de uitslag want de vorige EEG is een paar jaar geleden gemaakt. Eind van het jaar hopen we de uitslag te horen.
Op 21 december is het voor mij weer zover, dan word ik geopereerd aan mijn andere been. Dit jaar voor mij dus al een “witte”(gips) Kerst die we vooral thuis zullen vieren.
Tot zover even update van ons. Wij wensen je een hele gezellige decembermaand en alvast een onvergetelijk Kerstfeest!
Lieve groet,
Joke
Ik lees jullie stukjes altijd. Fijn om zo op de hoogte te kunnen blijven. Positieve zaken, zorgen, geluk. Sterkte met alles.
Lieve familie
Weer terug in het koude kikkerlandje,nu de draa weer oppakken. Veel sterkte daarmee
Hart. gr. Marrie Groenewoud