Vandaag is het 1 april, een bijzondere datum voor ons gezin. Het is nu 4 jaar geleden dat Dave de diagnose hersentumor kreeg. Sinds die dag is ons aller leven voorgoed veranderd.
Veranderingen, vaak in negatieve zin.
Het rekening houden met…
Het niet aangeboren hersenletsel wat elke dag een rol speelt in zijn en ons leven.
Het verdriet dat dit veranderde leven met zich meebrengt.
De zorgen om zijn welbevinden en dat van de andere kinderen.
De onzekere toekomst, wat zijn lichaam betreft. Enzovoort.
Het is teveel om op te noemen en soms ook teveel om te dragen…
En toch…
Deze woorden las ik eens toen ik in een bed & breakfast verbleef. De familie waar wij te gast waren had zelf een groot verlies geleden. Deze woorden hingen in onze kamer en ben ik nooit vergeten:
Er is geen wereld zo kapot,
Er is geen leven zo vastgeraakt,
Er is geen hart zo bedroefd,
of God zet er Zijn vertroostend
EN TOCH achter!
En toch…Hij is er altijd bij, om te troosten, te vergeven, te bemoedigen en hoop te geven, dat ervaren wij. Daarom mogen wij ook de positieve dingen zien die wij, ook in het afgelopen jaar van Dave zijn ziekzijn, mochten ontvangen.
Gods trouw, Zijn hulp en troost in moeilijke dagen. Soms gegeven door lieve mensen om ons heen.
Het feit dat wij als gezin van elkaar mogen genieten.
Het boek dat ik mocht schrijven, dat werd uitgegeven en ons zoveel hartverwarmende, ontroerende en mooie reacties brengt. Bijzonder.
De fijne bakkers waar Dave stage mag lopen en die hem weer zin in het leven geven.
De dierenwinkel waar Emiel vaak is om te helpen en waar hij zich “als een vis in het water voelt”.
De lieve boer en boerin waar wij weleens in de vakantie verblijven en die zich aanbieden als logeeradres voor Dave om ons te “ontzorgen”. Dave gaat hier binnenkort voor het eerst alleen naar toe. Een hele overwinning voor hemzelf en spannend voor ons. Wij zijn er heel erg blij mee!
Het is zo fijn om te ervaren dat er mensen met ons meeleven, meebidden, meedenken en concrete hulp aanbieden. Dankjewel daarvoor!
Het is 2e Paasdag, het is 1 april. Door de boodschap van Pasen, nieuw, eeuwig leven voor een ieder die in Hem gelooft, mogen wij, ondanks de vele zorgen, de toekomst toch hoopvol tegemoet zien!
Een lieve groet van ons vijven,
Joke
dank u wel voor dat mooie en toch gedichtje
wij hebben een verstandelijk gehandicapte dochter van 20 met aan geboren hersenbeschadiging
emotioneel is ze 7 jaar
We mogen ook in haar geval weten ondanks de moeilijkheden dat we toch blijven vertrouwen op Hem
dank u wel
en u veel sterkte nog!
groetjes Rita Edelenbos
Lieve familie
Diepe bewondering hoe jullie hier mee omgaan, maar door het geloof mag je ook weer de kracht ontvangen
om dit te dragen. En dan door alles heen toch je mogen vasthouden aan wat God geeft aan kracht en liefde
Het boekje heb ik met heel veel bewondering gelezen.Ik wens jullie met het gezin veel sterkte toe
Het enige wat ik kan doen is voor jullie bidden. Ook ik heb in het gezin te maken gehad met deze vreselijke ziekte
H. Gr. Marrie Groenewoud